Motyli ogród to wyjątkowe miejsce, które odwiedza wiele gatunków motyli występujących w tutejszym środowisku. Należą do nich rusałka pawik, rusałka pokrzywnik, rusałka osetnik, dostojka malinowiec, żółtozielony latolistek cytrynek, zawisający w powietrzu fruczak gołąbek nazywany polskim kolibrem. W słoneczne, letnie dni wytrwały obserwator ma niezwykłą szansę uchwycić motyle latające wśród specjalnie dobranych roślin nektarodajnych, które stanowią dla nich atrakcyjną bazę żywieniową, a także dogodne miejsce do życia. W centrum ogrodu rośną obficie kwitnące budleje Dawida, nazywane motylimi krzewami. Ich drobne i liczne kwiaty zgrupowane są w wiechy na końcach łodyg. Po lewej stronie od wejścia wiosną kwitną na różowo i niebiesko orliki pospolite. Następne w kolejności są bodziszki, które kwitną na różowo od czerwca do jesieni. Za nimi sięgające metra wysokości płomyki wiechowate, zwane floksami, kwitnące również od czerwca do jesieni. Następne w kolejności są intensywnie żółte rudbekie błyskotliwe, które kwitną od lipca do października, a obok nich rozchodniki okazałe kwitnące od sierpnia do października. Za nimi dojdziemy do pięknie pachnących kilku gatunków mięty, a zbliżając się do wyjścia dotrzemy do miodunek plamistych, które kwitną jasnymi kwiatami wczesną wiosną.

Motyle to jedna z najbardziej licznych grup owadów, licząca około 150 tysięcy gatunków. Łacińska nazwa Lepidoptera wywodzi się z połączenia słów lepis – łuska oraz pteron – skrzydło, co oddaje charakter budowy motylich skrzydeł. Dla ludzi ubarwienie motyli ma znaczenie głównie estetyczne, jednak dla tych niepozornych istot wygląd to kwestia kamuflażu przed napastnikiem, doboru samicy, przetrwania gatunku oraz termoregulacji (na przykład poprzez ustawienie skrzydeł względem padających promieni słonecznych). Ze względu na porę aktywności motyle dzieli się na dwie grupy: motyle dzienne oraz ćmy (motyle nocne). Na ich ciało składa się głowa, tułów, na którym znajdują się dwie pary skrzydeł i trzy pary odnóży, oraz odwłok. Do zdobywania pożywienia motyle wykorzystują swój ssący aparat gębowy, który tworzy długa, zwijana rurka. U niektórych gatunków rurka ta jest dłuższa od ciała. Długość życia dorosłych motyli (imago) jest różna, od kilku dni do trzech tygodni, rekordzistą jest latolistek cytrynek, który przeżywa nawet do jedenastu miesięcy.

Populacja motyli z roku na rok zmniejsza swoją liczebność. Spowodowane jest to głównie działalnością człowieka. Starając się zahamować lub spowolnić ten proces, należy przede wszystkim dbać o środowiska, w których występują dane gatunków, a nie stricte o osobniki. Największą pomoc, jaką człowiek może zaoferować motylom, to jak najmniejsza ingerencja antropogeniczna w obszary ich występowania.