Na mazowieckiej równinie, nad Bzurą, niespodziewanie ukazuje się potężny kościół-zamek, przyciągający zwiedzających swą historią zawiłą i niejasną, a sięgającą w głąb dziejów, do zarania naszego państwa.” – Ks. Zbigniew Skiełczyński „Dawny Brochów”

Pierwszy kościół w Brochowie powstał najprawdopodobniej przed 1113 rokiem, jeszcze za czasów Władysława Hermana bądź jego syna Zbigniewa, gdy Mazowsze zostało jego domeną. Po założeniu w 1151r. opactwa w Czerwińsku dobrami brochowskimi obdarowano kanoników regularnych, a po 150 latach, koleją losu, w 1304 roku Brochów stał się własnością rycerza Jana Sówki herbu Prawdzic, protoplasty rodu, który przyjął nazwisko Brochowskich. Z budową murowanego kościoła w 1351r. wiąże się opowieść, jakoby sfinansowano ją z okupu za pojmanego w niewolę rycerza niemieckiego Andrzeja z Dinheim, gościa Zakonu, biorącego udział w krzyżackich wyprawach na polskie ziemie. Kościół brochowski był niewątpliwie rycerską fundacją. Fakt, że Jan Sówka posiadający liczne dobra i czterech z siedmiu synów piastujących kolejno urząd biskupa płockiego świadczy jedynie, że mógł go sam ufundować, nie zaprzecza jednak, ani nie potwierdza opowieści. W 1356r. proboszczem w Brochowie był kapelan księcia Ziemowita III, a więc kościół p.w. św. Jana Chrzciciela był już kościołem parafialnym, przy czym wystarczająco eksponowanym dla książęcego kapelana. Kiedy została erygowana parafia – nie wiadomo.