Największe gołoborze w Górach Świętokrzyskich o powierzchni 3,84 ha znajduje się we wschodniej części Łysogór na Łysej Górze i stanowi najbardziej charakterystyczny element przyrody Parku. Gołoborza zbudowane są z bloków kambryjskiego piaskowca kwarcytowego powstałego ponad 500 mln lat temu. Rozległa powierzchnia utworzyła się w wyniku połączenia ze sobą fragmentów dwóch sąsiadujących pasów gołoborzy. Na skutek połączenia górnego i środkowego pasa, rumowisko to znacznie się powiększyło. Dolna granica gołoborza rozpoczyna się na wysokości około 500 m, a górna kończy na wysokość 585 m n.p.m., prawie cała powierzchnia stoku nachylona jest pod kątem 26 - 27º, wyjątek stanowi jego środkowa część o nachyleniu wynoszącym 0º – 12º.

Gołoborze zbudowane jest z ostrokrawędzistych głazów, kształtem zbliżonych do figury zwanej rombościanem. Kształt spowodował, że bloki skalne przemieszczając się w dół stoku, układają się dłuższą osią równolegle spadu. Zauważyć można zróżnicowanie głazów pod względem ich wielkości (ciężaru). Średni ciężar bloków skalnych górnej części gołoborza wynosi 84 kg, dolnych zaś zmniejsza się do wartości wynoszącej już tylko 57 kg.

Według badań znanego botanika i leśnika prof. Romana Kobendzy, którego imieniem nazwane zostało największe w Łysogórach gołoborze, maksymalna głębokość omawianego gołoborza wynosi ponad 4 m. O wielkości gołoborza świadczy fakt, że jeśli chcielibyśmy przewieźć całą jego zawartość towarowymi wagonami kolejowymi mieszczącymi 36 m3 to musielibyśmy użyć do tego celu około 1070 wagonów.