Pokonując kolejne kroki czerwonego szlaku w dole możesz dostrzec sołectwo Wola Piotrowa, którego niezwykła historia, sięga czasów odległych. Wieś ta po wojnie podzieliła los wielu okolicznych łemkowskich wiosek, odżyła dwadzieścia lat później dzięki innym „przesiedleńcom", przybyłym tu w połowie lat sześćdziesiątych ze Śląska Cieszyńskiego - Polakom obrządku zielonoświątkowego (pierwsza rodzina osiedliła się tu w 1966 roku i pochodziła z Ustronia). Po lewej stronie na wzniesieniu usytuowany jest cmentarz i miejsce po dawnej cerkwi. Idąc przez środek wsi, przechodzimy obok Domu Modlitwy i Domu Kultury, mijając dwa przystanki autobusowe urządzone jako galerie fotograficzne opowiadające historię 40 lat osadnictwa. W różnych częściach szlaku odnajdziemy rzadko spotykane rośliny. Informacje o tutejszej faunie i florze odnajdziemy na kolejnych tablicach informacyjnych będących częścią „ścieżki przyrodniczej”. Ciekawym dla turystów miejscem są lasy, łąki, rozległe polany, bowiem tutaj możemy obserwować niezwykle piękną roślinność, a także wiele gatunków zwierząt, które żyją tutaj, jako w środowisku naturalnym. Cechą charakterystyczną jest tutaj fakt, że występują na tym terenie zwierzęta, które nie żyją w innych częściach Polski, dlatego też objęte są ścisła ochroną. Z bardziej pospolitych gatunków zwierząt można zobaczyć jelenia, dzika, lisa, kunę, borsuka czy wilka. Oprócz tych gatunków można zobaczyć znacznie rzadziej występujące gatunki zwierząt, np. niedźwiedzie, rysie czy żbiki. Występuje tu także ogromna ilość ptaków, z których rzadszymi gatunkami są sikora, drozd, dzięcioł, głuszec czy bażant. Można także napotkać ptaki drapieżne, jak na przykład: orlika krzykliwego, myszołowa i puchacza. Pospolicie występują tutaj także płazy i gady, którymi są żmija, padalec, salamandra plamista, oraz traszka górska. W drzewostanie dominują głównie buczyny i lasy mieszane bukowo - jodłowe z domieszkami olchy, dębu i grabu oraz bardzo bogatym runem leśnym.